ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ‘ဗမာမြတ္စလင္’ကြန္ဖရင့္တြင္ေျပာၾကားခဲ့သည့္ သဘာပတိဆရာႀကီး ဦးရာဇတ္၏မိန္႔ခြန္း

မႏၱေလးၿမိဳ႕ အမ်ဳိးသားေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး ဦးAရာဇတ္(B.A.)၏မိန္႔ခြန္း (စ-ဆုံး)
(ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ‘ဗမာမြတ္စလင္’ကြန္ဖရင့္(ယင္းေတာ္)တြင္ေျပာၾကားခဲ့သည့္ သဘာပတိမိန္႔ခြန္း)

ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ဗမာမြတ္စလင္မ္ကြန္ဖရင့္ – ဒုတိယ
[၁၉၄၁-ခု၊ ေမလ(၃)ရက္၊ ယင္းေတာ္] သဘာပတိမိန္႔ခြန္း

က်က္သေရမဂၤလာႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ဗမာမြတ္စလင္မ္အဖြဲ႕မ်ား၏ အစည္းအေ၀းႀကီးဥကၠဌအျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္အား ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားျခင္းကုိ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္အခ်င္းခ်င္း ေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္ႏိုင္္ေသာ ဂုဏ္ျဒပ္အေပါင္းတြင္ အႀကီးဆုံးေသာ ဂုဏ္ျဒပ္တစ္ခုဟု ေအာက္ေမ့ပါသည္။ ဤခ်ီးျမွင့္အပ္ေသာ၀တၱရားကုိ ကၽြႏ္ုပ္သည္ အရွင္ျမတ္၏အလုိေတာ္ႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တတ္စြမ္းသမွ် ေဆာင္ရြက္ပါမည္။ ယင္းသုိ႔ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ၾကြေရာက္ေတာ္မူၾကကုန္ေသာ ကုိယ္စားလွယ္အေပါင္းတုိ႔ကလည္း ကူညီေထာက္ပ့ံၾကလိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္အားထားပါေၾကာင္း …. ။

ပါတီ၀ိုင္းအစည္းအေ၀းမဟုတ္
ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဤအစည္းအေ၀းႀကီး၏ ဥကၠဌအျဖစ္ ဥကၠဌ၏မိန္႔ခြန္းျမြက္ၾကားရန္စဥ္းစားစီစဥ္ရာတြင္ ဆင္ျခင္မိသည္ကား ဤအစည္းအေ၀းႀကီးသည္ ျမန္မာျပည္တြင္ မၾကာခဏျပဳလုပ္ေနၾကျဖစ္သည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီအစည္းအေ၀းမ်ဳိးေလာ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီအစည္းအေ၀းမ်ဳိးလည္းမဟုတ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ဤကၽြႏ္ုပ္တုိ႔အစည္းအေ၀းပြဲႀကီးတြင္ ဆင္းရဲသား၀ါဒပါတီကုိႏွစ္သက္၍ ဆင္းရဲသား၀ါဒပါတီ၀င္မ်ားလည္းပါၾကေပလိမ့္မည္။ တုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးဂုိဏ္း၀င္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္သခင္မ်ားလည္းပါၾကေပလိမ့္မည္။ မ်ဳိးခ်စ္ပါတီ၀င္၊ မ်ဳိးခ်စ္အသင္းသား ျမန္မာမြတ္စလင္မ္မ်ားလည္းပါ၀င္ၾကေပလိမ့္မည္။ အျခားဂုိဏ္းမ်ားကုိ ႏွစ္သက္သူမ်ားလည္း ပါ၀င္ၾကေပလိမ့္မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤအစည္းအေ၀းႀကီးသည္ ႏိုင္ငံေရးပါတီဂုိဏ္းအစည္းအေ၀းမ်ဳိးလည္း မဟုတ္ေပ။
သုိ႔တည္းမဟုတ္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ ရဟန္းပ်ဳိအဖြဲ႕ႏွင့္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ အစၥလာမ္ဘာသာေရးအစည္းအေ၀းေပေလာ၊ ဤသည္လည္းမဟုတ္ေသး အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ရဟန္းပ်ဳိကုိယ္ေတာ္မ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးတြင္ မည္သုိ႔မွ် မစြက္ဖက္ ဘာသာေရးကုိအဓိကထား၍ ေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ ကၽြနု္ပ္က ႏိုင္ငံေရးကုိေရွ႕ရႈ၍ေဆာင္ရြက္ၾက၏။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔အစည္းအေ၀းႀကီးသည္ မည္သုိ႔သေဘာရွိေသာ အစည္းအေ၀းႀကီးေပနည္း၊ ေျဖဆုိရန္မလြယ္။
ယခုၾကြေရာက္လာၾကကုန္ေသာ မိန္းမမင္းေယာက္်ား ပရိသတ္ထဲတြင္ အခ်ဳိ႕ကား အဘသည္ ႏိုင္ငံျခားသားျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အခ်ဳိ႕ကားအဖုိးသာလွ်င္ ႏိုင္ငံျခားသားျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အခ်ဳိ႕ကား ဘီ၊ အခ်ဳိ႕ကား ဘင္ သာလွ်င္ႏိုင္ငံျခားသားျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အခ်ဳိ႕ကား မည္သည့္တုိင္းတပါးကုိမွ် ျပန္လည္ဆက္သြယ္ႏိုင္ျခင္းမရွိဘဲ ႏိုင္ငံျခားေသြးလုံး၀ေျခာက္ခန္းကြယ္ေပ်ာက္၍ ျမန္မာလူမ်ဳိးစစ္စစ္သာလွ်င္ျဖစ္ၾကေတာ့၏။

မွန္စီေရႊခ်ဗလီ
ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တုိ႔မွာ ျမန္မာမင္းအဆက္ဆက္တုိ႔က ခ်ီးျမွင့္ေျမွာက္စား၊ ယုံၾကည္သဒၵါေတာ္မူျခင္းခံခဲ့ၾက၍ ကုန္းတပ္၊ အေျမႇာက္တပ္မ်ားကုိ အုပ္ခ်ဳပ္လ်က္ သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္းအမႈေတာ္ကုိ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကေသာ လူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾက၏။ အေလာင္းမင္းတရား(ဦးေအာင္ေဇယ်)သည္ တလုိင္းတုိ႔ရန္ကုိ ၿဖိဳဖ်က္ရာ၌ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တုိ႔သည္ အလုံးအရင္းႏွင့္ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ေက်းဇူး သစၥာေတာ္ကုိ ေစာင့္သိ႐ုိေသစြာ အမႈေတာ္ထမ္းသျဖင့္ ေျမတူးနယ္၌ မွန္စီေ႐ႊခ်ဗလီႀကီးမ်ားကုိ ေဆာက္လုပ္ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူျခင္းခံရေပ၏။
ယင္းကဲ့သုိ႔ ႏွစ္ပရိေစၦဒအဓြန္႔႐ွည္စြာ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ားႏွင့္ ဒုိးတူေဘာင္ဘက္ ဘုရင္အက်ဳိးကုိ သယ္ပုိးထမ္းေဆာင္လာခ့ဲၾကေသာ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္မ်ားကုိ လြန္ခဲ့သည့္ ၁၃၀၀-ျပည့္ႏွစ္တြင္မွ အမႈိက္ကစ ျပႆဒ္မီးေလာင္၊ တိမ္ျမဳတ္ငုပ္ကြယ္ေနေသာ စာအုပ္ေဟာင္းတစ္အုပ္ကုိ ႐ုိးမယ္ဖဲြ႕ကာ ႏိုင္ငံေရးေသြးစုပ္သမားအခ်ဳိ႕၏ ပေယာဂေၾကာင့္ အဓိက႐ုဏ္းျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တုိ႔မွာ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဥစၥာပစၥည္းဆုံး႐ႈံးနစ္နာသည္ထက္ ေ႐ွးအခါက လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေပါင္းေဟာင္းသင္းေဟာင္း အခ်င္းခ်င္းတုိ႔၏ ေမတၱာဓါတ္ကုိ ေမ့ေလ်ာ့လ်က္ ျမန္မာျပည္တြင္ စီးပြား႐ွာရန္မွ်သာ လာေရာက္ေသာ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားႏွင့္မျခား၊ သူစိမ္းျပင္ျပင္ျပဳလုပ္ထင္မွတ္ျခင္းခံရသည္ကုိ ပုိမုိနစ္နာၾက၏။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သာလွ်င္ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ရသည္မဟုတ္။ တုိင္းျပည္ရာဇျ၀င္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအျမင္က်ယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားသည္လည္း စိတ္အပ်က္ႀကီးပ်က္ခဲ့ၾက၏။ ကၽြန္ုပ္၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကား ထုိ႔ ၁၃၀၀-ျပည့္ႏွစ္ အဓိက႐ုဏ္းသည္ ဤအစည္းအေ၀းႀကီးျဖစ္ေပၚေစေသာအေၾကာင္းမ်ားအနက္ အေၾကာင္းတစ္ရပ္ျဖစ္၏။ ထုိကဲ့သုိ႔ အခ်င္းခ်င္း အထင္မွား၊ အျမင္မွား၊ ေသြးကြဲျခင္းကုိ ကာကြယ္ရန္ျဖစ္၏။
ဤသုိ႔ ႏွစ္စဥ္က်င္းပလ်က္႐ွိသည့္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္အစည္းအေ၀းႀကီး၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကား အဘယ္နည္းဟူေသာ ပုစာၦသည္ ေပၚေပါက္လာေပ၏။

ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေသာစနစ္
ယခုေခတ္ကား ေ႐ွးေခတ္မဟုတ္ေတာ့ၿပီ။ ယခု မင္းကားေ႐ွးမင္းမဟုတ္ေတာ့ၿပီ။ ယခုအုပ္ခ်ဳပ္ပုံနည္းစနစ္ကား ေ႐ွးနည္းစနစ္မဟုတ္ေတာ့ၿပီ။ ငါ၏ ေက်းေတာ္မ်ဳိး ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးမ်ားျဖစ္ကုန္ေသာ ပသီတုိ႔သည္ ရပ္ျခားတုိင္းတစ္ပါးျဖစ္ေသာ မကၠာၿမိဳ႕ေတာ္၌ မ်က္ႏွာငယ္၍ ညွိဳးႏြမ္းပင္ပန္းၿခိမ့္မည္ဟု ေဒါင္းတံဆိပ္ခပ္ေသာဇရပ္ကုိ မကၠာၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ ေဆာက္လုပ္ခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူေသာ ပဥၥမသဂၤါယနာတင္(မင္းတရားႀကီး)မ႐ွိေတာ့ၿပီ၊ ယခုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကား ပသီတုိ႔၏လုိအင္ဆႏၵကုိ အစဥ္သိ႐ွိရန္ ပသီ၀န္ကုိခန္႔ထားေသာ နည္းစနစ္မဟုတ္၊ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အစဥ္သတိေပးလ်က္႐ွိသည့္ လူမ်ဳိးျခင္းေသြးခြဲ၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာနည္းစနစ္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ုပ္တုိ႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကား လူမ်ဳိးျခင္းေသြးမကြဲေစမႈကုိ သတိျပဳ၍ ေဆာင္႐ြက္ေရးလည္းျဖစ္၏။
ထုိ႔ျပင္လူတုိ႔မည္သည္ ဂုဏ္႐ွိေသာသူ ဥစၥာဓနကုံလုံၾကြယ္၀သူ၊ အင္အားႀကီးမားေသာသူကုိသာလွ်င္ ေခၚခ်င္၊ ေပါင္းသင္းခ်င္၊ ဆက္ဆံခ်င္ေသာစိတ္အာသီသ႐ွိၾက၏။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္မ်ားသည္ မညီမညြတ္တစ္ကြဲတစ္ျပား၊ ကသီလင္တ ေနၾကပါလွ်င္ မည္သူကမွ် ဂ႐ုမစိုက္အသိအမွတ္ျပဳၾကမည္မဟုတ္။ သုိ႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဤအစည္းအေ၀းက ဤခ်ဳိ႕ယြင္ခ်က္ကုိ လစ္လ်ဴမ႐ႈအားႀကိဳးမာန္တက္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ကုိလည္း အာ႐ုံျပဳထိုက္၏။
ကၽြႏ္ုပ္ အထက္ကေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတုိင္း အေလာင္းဘုရား(ဦးေအာင္ေဇယ်)သည္ တလိုင္းတုိ႔ရန္ကုိၿဖိဳဖ်က္၍ ျမန္မာအင္ပါယာႏိုင္ငံႀကီးထူေထာင္ရာ၌ ေျမတူး ၇-႐ြာမွ တုိ႔ဗမာမြတ္စလင္မ္တုိ႔သည္ အလုံးအရင္းႏွင့္ စစ္မႈကုိထမ္းခဲ့၏။

စစ္သားအမ်ဳိး
ထုိ႔ျပင္ ဘႀကီးေတာ္ဘုရားလက္ထက္ ‘မဟာဗႏၶဳလ’စစ္သူႀကီး အဂၤလိပ္ႏွင့္ယွဥ္ၿပိဳင္တိုက္ခိုက္သည့္ ပထမစစ္ပြဲတြင္လည္း တုိ႔ဗမာမြတ္စလင္မ္တုိ႔ ရဲမက္စစ္သည္ေတာ္အျဖစ္ စစ္မႈထမ္းခဲ့ၾကသည္။ တုိ႔ဗမာ မြတ္စလင္မ္တုိ႔သည္ စစ္ေရးစစ္ရာ၌ ႏွစ္ပရိေစၦဒအဓြန္႔႐ွည္ၾကာစြာ အခါသမယမွ ရင္းႏွီးဆက္ဆံေလ့လာလိုက္စား ၀ါသနာထုံခဲ့သည္ကုိ ရာဇ၀င္တြင္ ထင္႐ွားခဲ့သည္သာမဟုတ္ သာဓကအထူးလုိျငားအ့ံ မႏၱေလးေ႐ႊၿမိဳ႕ေတာ္ကုိ႐ႈေလာ့။ တုိ႔ဗမာမြတ္စလင္မ္တုိ႔ ယခုတိုင္ေနထိုင္ၾကသည့္ ရပ္ကြက္မ်ား၏အမည္မ်းကုိ ဆင္ျခင္သည္႐ွိေသာ္ ျမန္မာမင္းတုိ႔၏ အေျမာက္တပ္ကုိ စီးနင္းအမႈထမ္းခဲ့ၾကသူ အေျမာက္တပ္သားမ်ားေနရာ အေျမာက္တန္းျဖစ္သည္။ ဘုရင့္ဗုံးတပ္တြင္ အမႈထမ္းခဲ့သည့္ ဗုံးတပ္သားမ်ာျဖစ္ၾက ကုန္ေသာ တုိ႔ဗမာမြတ္စလင္မ္တုိ႔သည္ ဗုံးအုိးရပ္၌ေနၾက၏။ တုိ႔ဗမာမြတ္စလင္မ္မ်ားေနၾကေသာ စၾကၤာႏြယ္စဥ္အရပ္ကား စၾကၤာအေျမာက္တပ္သားမ်ားေနထိုင္ရာအရပ္ျဖစ္၏။ ျမန္မာဘုရင္မ်ား ယုံၾကည္သဒၵါေတာ္မူျခင္းတည္းဟူေသာဂုစ္ကုိ ရ႐ွိခဲ့၍ ဘုရင္မင္းျမတ္၏ အသက္စည္းစိမ္ကုိ သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္းေဆာင္႐ြက္ရန္ ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားသနားေတာ္မူျခင္းကုိ ခံစားၾကရေသာ ကုိယ္ရံေတာ္ဗုိလ္မွဴးမ်ားျဖစ္ၾကကုန္ေသာ တုိ႔ဗမာမြတ္စလင္မ္မ်ား၏ေနထိုင္ရာအရပ္သည္ ကုိယ္ရံေတာ္ဟု ယခုတုိင္ ထင္႐ွား႐ွိ၏။
ဤမွ် သာဓကထင္႐ွားလွသည့္ တုိ႔ဗမာမြတ္စလင္မ္တုိ႔သည္ ေ႐ွးမင္းတုိ႔လက္ထက္က စစ္မႈေရးရာ၀ါသနာထုံ၍ ၾကင္လည္ကုန္ေသာ Martial Race ျဖစ္သည္။

တုိ႔ဗမာမြတ္စလင္မ္မ်ားတန္ခုိး
အ႐ွိန္ေမွးမွိန္ေနခိုက္ျဖစ္၍ ယခုအခါ ခ်င္း၊ ကရင္၊ ကခ်င္တုိ႔ကုိသာလွ်င္ စစ္တပ္မ်ားတြင္လက္ခံ၍ တုိ႔ဗမာ မြတ္စလင္မ္မ်ားကုိ စစ္တပ္တြင္ ေလ်ာေလ်ာလ်ဴလ်ဴ ၀င္ခြင့္မျပဳျခင္းကား ၀မ္းနည္းဖြယ္ပင္ျဖစ္ေပ၏။ အဂၤလိပ္မင္းတုိ႔ အျမင္မက်ယ္ရာလည္းက်ေရာက္၏။
လူနည္းစုျပႆနာလုံး၀မေပၚထိုက္၊ ထုိ႔ျပင္၀မ္းနည္းဖြယ္တစ္ရပ္ကား ဤမွ်ေလာက္ ဘုရင္၏အက်ဳိး တုိင္းျပည္၏အက်ဳိးကု ိသယ္ပုိး႐ြက္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တုိ႔အတြင္းမွ ယခုလက္႐ွိေအာက္လႊတ္ေတာ္တြင္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္အမတ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်မ႐ွိျခင္းပင္ျဖစ္။ ဘိလတ္ၿမိဳ႕ မ်က္ႏွာစုံညီအစည္းအေ၀းႀကီးတြင္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တုိ႔၏ကုိယ္စား ေ႐ြးခ်ယ္ခန္႔ထားျခင္းခံရေသာ ယခု အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ႀကီးဦးေအာင္သင္းသည္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္မ်ားအဖုိ႔ သီးသန္႔ေနရာရ႐ွိရ႐ွိရန္ကုိ အားတက္သေရာမေတာင္းဆုိခဲ့။ ကၽြႏ္ုပ္ကုိယ္တုိင္လည္း လူမ်ားစုအေျခမွ လူနည္းစုအေျခသုိ႔ဆိုက္ေရာက္ျခင္းကုိ မႏွစ္ၿမိဳ႕ပါ။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏ ကုိယ္စားလွယ္ႀကီးဦးေအာင္သင္းကား အျခားအျခားေသာ လူနည္းစုမ်ားကုိ သီးျခားေနရာေပးလွ်င္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္မ်ားလည္း ထုိအေရးကုိလုိလား၏။ ကၽြႏ္ုပ္၏ယူဆခ်က္ကား ဦးေအာင္သင္းယူဆသကဲ့သုိ႔ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တုိ႔၏ လူဦးေရစာရင္းကုိ သီးျခားေကာက္ယူရန္ ေတာင္းဆုိရာ၌ ဤလူနည္းစုျပႆနာႏွင့္ သီးျခားေ႐ြးေကာက္ခြင့္ေပးျခင္းကုိ ပေပ်ာက္ေစရန္ ရည္႐ြယ္ခဲ့၏။
ဒီမုိကေရစီစနစ္၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ ျမန္မာျပည္တြင္ လက္႐ွိအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကား ဒီမုိကေရစီနည္းစနစ္ျဖစ္၏။ ဒီမုိကေရစီနည္းစနစ္၏အေျခခံအုတ္ျမစ္ကား မဲဆႏၵသာလွ်င္ျဖစ္၏။ ထုိမဲဆႏၵကုိ အဖုိးထိုက္တန္ေအာင္အသုံးျပဳႏုိင္လွ်င္ ကုိယ္စားလွယ္ႏွင့္တကြ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသည္လည္း အဖုိးတန္၏။ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တုိ႔၏ မဲဆႏၵမ်ားကား ျမန္မာျပည္၌အႏွံ႔အျပားအစုလိုက္ အအုပ္လိုက္ ၿမိဳ႕တုိင္း နယ္တုိင္း၌႐ွိ၏။ ထုိမဲဆႏၵမ်ား၏တန္ဖုိးကုိ ရ႐ွိရန္ ယခုကြန္ဖရင့္အစည္းအေ၀းႀကီး၊ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္အစည္းအ႐ုံးအားလုံးတုိ႔၏ အသင္းခ်ဳပ္ႀကီးက စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္သင့္၏။ သုိ႔စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္ေသာအေျခ႐ွိလွ်င္ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္အမတ္မ်ားေသာ္လည္း ရႏိုင္ဖြယ္႐ွိ၏။ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္အမတ္မရႏိုင္သည့္နယ္ပယ္မ်ား၌ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္တုိ႔၏အက်ဳိးကုိ ေစာင့္ေ႐ွာက္ပါမည္ဟု အာမ၀န္တာခံယူေသာ အမတ္မ်ားကုိေသာ္လည္းေကာင္း ေစလႊတ္ႏိုင္ရန္အေၾကာင္း႐ွိ၏။
နိဂုံးခ်ဳပ္ေျပာလုိသည္ကား ျမန္မာျပည္အတြင္း အယူ၀ါဒကြဲျပားျခင္းကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ လူမ်ဳိး၏စည္းလုံးမႈ၊ တုိင္းျပည္၏တုိးတက္မႈ ခ်မ္းသာမႈကုိ မပ်က္စီးေစရာ၊ သေဘာထားႀကီးျခင္း၊ တုိင္းျပည္ကုိခ်စ္ျခင္း စေသာ ေမတၱာတရားတုိ႔ျဖင့္ လူမ်ဳိးစည္းလုံးမႈကုိျဖစ္ေစလ်က္ ငါကား သူႏွင့္မတူ သီးျခားလူမ်ဳိးဟူေသာ စိတ္ထားကုိ တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ ဖိႏွိပ္ထားရာသည္။ ငါတုိ႔သည္ လူမ်ဳိးအားျဖင့္ ျမန္မာ၊ ဘာသာအားျဖင့္ “မြတ္စလင္မ္”၊ ေနထိုင္ရာဌာန ျမန္မာျပည္၊ သယ္ပုိးရန္ကိစၥ ျမန္မာ့အက်ဳိးဟူ၍ စြဲစြဲလန္းလန္းႀကိဳးစားၾကရန္ျဖစ္၏။

(၁၉၄၁-ခု၊ ေမလ(၄)ရက္ေန႔ နံနက္ ၉-နာရီ ၁၅-မိနစ္)အခ်ိန္၌ ယင္းေတာ္႐ြာႀကီးတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ‘ဗမာမြတ္စလင္မ္’ကြန္ဖရင့္အစည္းအေ၀းသုိ႔ေျပာၾကားခဲ့ေသာ သဘာပတိ မႏၱေလးၿမိဳ႕ အမ်ဳိးသားေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး ဦးAရာဇတ္၏ မိန္႔ခြန္း(စ-ဆုံး)။ ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ဗမာမြတ္စလင္မ္ကြန္ဖရင့္(ယင္းေတာ္)မွတ္တမ္းမွ ေကာက္ႏႈတ္သည္။

(၂၄.၉.၉၆)
M.အိစ္မာအီးလ္တင္ျမင့္
ကူးေပးသူ – ေပ်ာ္ဘြယ္

==================
ဤစာမူအား ဟာဂ်ီကုိေဇာ္မင္းထြန္းမွတဆင့္ ဆရာႀကီးဦးရာဇတ္၏သားႀကီး ဦးတင္ၿမင္႔ထံမွ ရ႐ွိခဲ႔ပါသၿဖင္႔ ပသီ၀ုိင္း၀တ္ရည္ၿမင္႔မွ ကူညီစာစီေပးပါသည္။။

Tags: Martial Race