From Wikipedia>>>The Five Precepts (Pali: pañca-sīlāni; Sanskrit: pañca-śīlāni)[1] constitute the basic Buddhist code of ethics, undertaken by lay followers (Upāsaka and Upāsikā) of the Buddha Gautama in the Theravada as well as in Mahayana traditions. The precepts in both traditions are essentially identical and are commitments to abstain from harming living beings, stealing, sexual misconduct, lying and intoxication. Undertaking the five precepts is part of both lay Buddhist initiation and regular lay Buddhist devotional practices.
They are not formulated as imperatives, but as training rules that laypeople undertake voluntarily to facilitate practice.[2]
Pali training rules
The following are the five precepts (pañca-sikkhāpada)[3] or five virtues (pañca-sīla) rendered in English and Pali:[4][5]
| 1. | I undertake the training rule to abstain from taking life. | Pāṇātipātā veramaṇī sikkhāpadaṃ samādiyāmi. |
| 2. | I undertake the training rule to abstain from taking what is not given. | Adinnādānā veramaṇī sikkhāpadaṃ samādiyāmi. |
| 3. | I undertake the training rule to abstain from sexual misconduct. | Kāmesumicchācāra veramaṇī sikkhāpadaṃ samādiyāmi. |
| 4. | I undertake the training rule to abstain from false speech. | Musāvādā veramaṇī sikkhāpadaṃ samādiyāmi. |
| 5. | I undertake the training rule to abstain from fermented drink that causes heedlessness. | Surāmerayamajjapamādaṭṭhānā veramaṇī sikkhāpadaṃ samādiyāmi.[6] |
Tags: Buddha Gautama, Buddhism, Five Precepts, Mahayana, Muslim, Sanskrit, Theravada, Wikipedia
Dr Ko Ko Gyi's Blog 
December 12, 2012 at 12:31 pm |
FB of Aye Chan Mon
ေမတၱာသုတ္ ရြတ္ဖတ္သံမ်ား၊ သာသနာ့အလံ တလူလူလြင့္ေနမႈမ်ားႏွင့္ ေရႊ၀ါေရာင္ သကၤန္းတို႕ တဖ်တ္ဖ်တ္ ရိုက္ခတ္သံမ်ားကို ၾကားဖူးသည္။ အၾကမ္းဖက္မႈဆန္႕က်င္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႕ဆႏၵကို ေလးစားလိုက္နာဖို႕ ေတာင္းဆိုသံမ်ားသည္ အတူတူပင္ျဖစ္သည္။ ကြဲျပားသည္မွာ တစ္ခုတည္း။ ၂၀၀၇ႏွင့္ ၂၀၁၂။ ၂၀၀၇တုန္းက ျပည္သူမ်ားသည္ လမ္းေဘး၀ဲယာတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ၿပီး သံဃာေတာ္မ်ားကို ရွိခိုးဦးတင္ကာ ငိုခ်င္းခ်ခဲ့ဖူးသည္။ ျပည္သူ႕ဆႏၵေလးစားလိုက္နာရန္ မိုးထဲေလထဲ ေမတၱာသုတ္ ရြတ္ဖတ္ေနေသာသံဃာမ်ားကို အၾကမ္းဖက္အင္အားသံုးက ၿဖိဳခြင္းခဲ့သည္။
၂၀၀၇ႏွင့္ ၂၀၁၂သာ ကြာသည္။ ၁၂တြင္ ေတာင္းဆိုေနသည္မွာလည္း အၾကမ္းဖက္မႈကို ရႈတ္ခ်ျခင္းႏွင့္ ျပည္သူ႕ဆႏၵ ေလးစားလိုက္နာရန္ျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ ဆႏၵျပမႈကို ရႈတ္ခ်ေသာ အင္အားစုႀကီးသည္ သိသိသာသာ ေပၚထြက္လာသည္။ အေတာ္ပင္ ထူးဆန္းသည္။ ၂၀၀၇ႏွင့္ ၂၀၁၂ကြာျခားခ်က္မွာ တစ္ခုသာရွိသည္။ စစ္အစိုးရႏွင့္ အရပ္သားအစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္မႈ။ သို႕ေသာ္ ျပသနာမ်ားကို ကိုင္တြယ္ပံုမွာ အတူတူပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားလည္း တူညီေနသည္။ သို႕ေသာ္ ဆုိရွယ္မီဒီယာမ်ားတြင္ ဆႏၵျပမႈမ်ားကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ တိုက္ခိုက္ကာ ေနာက္ကြယ္မွ ႀကိဳးကိုင္သူမ်ားရွိသည္ ဘာညာျဖင့္ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးလာေသာအခါ ထူးဆန္းမႈႀကီး ျဖစ္လာသည္။ ဒီမိုကေရစီကို ကိုယ္သန္ရာကိုယ္သန္ရာ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ေနၾကသည္။
အၾကမ္းဖက္မႈကို ဆန္႕က်င္သည့္ ဆႏၵျပမႈကိုေတာ့ အေတာ္ေၾကာက္ေနပံုရၿပီး အၾကမ္းဖက္ အင္အားသံုးၿဖိဳခြင္းမည့္ အင္အားစုကိုမူ မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္ခတ္ကာ မၾကည့္ရဲၾက။ စိတ္ဓာတ္တို႕ ေဖာက္ျပန္ေနၾကသည္။ သူတို႕စိတ္ထင္ သူတို႕လိုခ်င္ေသာ
ဒီမိုကေရစီ ရေနၿပီဟု ထင္ေနသည္။
(ေနသန္ေမာင္)
ေအးခ်မ္းမြန္မွ အဘ မင္းထက္ စံ တြင္ေဖာ္ျပေသာ သတင္းကို မူရင္းအတိုင္းမွ်ေ၀ျခင္းျဖစ္ပါသည္။