=====================
မေနႏိုင္လို႔ ထေရးတဲ့ကဗ်ာ
ေနႏိုင္သူေတြ မဖတ္နဲ႔။
တေန႔ တေန႔
မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔
အဓိက႐ုဏ္းနဲ႔။
တေန႔ တေန႔
သပိတ္စခန္းနဲ႔
ဒုကၡသည္စခန္းနဲ႔။
တေန႔ တေန႔
ပုဒ္မ(၁၄၄)နဲ႔
ပုဒ္မ(၁၈)နဲ႔။
ေန႔မအိပ္ရ
ညမအိပ္ရ
အထိတ္တလန္႔ တိုင္းျပည္။
ဟိုတုန္းက
ဒီမိုကေရစီေတာင္းဆိုေသာ
ဒီကေန႔
ဒီမိုကေရစီအတုျပင္ အေဟာင္းလဲေသာ။
ဟိုတုန္းက
ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ၀င္ သူရဲေကာင္းတို႔တိုင္းျပည္
ဒီကေန ့
ဒီမိုကေရစီလက္ေ၀ခံ သူေတာင္းစားတို႔တိုင္းျပည္။
ဟိုတုန္းက
ေထာင္၀င္စာပို႔တဲ့ေခတ္
ဒီေန႔က
ထမင္းထုပ္ပို႔တဲ့ေခတ္။
သြားၾကပါ
တ႐ုတ္ျပည္လည္းသြား
ငရဲျပည္လည္းသြား
သြားၾကပါ။
တိုင္းျပည္က ပင္လယ္ထဲေမ်ာေန
(ေနႏိုင္သူႀကီးရဲ႕)
ခင္ဗ်ားက (စိန္စု) ဋီကာဖြဲ႔ေန။
လက္ပံေတာင္းေတာင္က ဒုကၡေရ
မလက္တိုက ဒုကၡေရ
မင္းတို႔ကို ကယ္မယ့္သူ မရွိေတာ့ပါလား။
အားအားရွိ ေျမသိမ္း
အားအားရွိ ယာသိမ္း
အားအားရွိ လယ္သိမ္း
မၿငိမ္းခ်မ္းဘူး အေမရယ္။
စစ္တပ္က သိမ္းလိုက္
ဦးပိုင္က သိမ္းလိုက္
ခ႐ိုနီက သိမ္းလိုက္
ဘာလုပ္စားရေတာ့မလဲ အေမရယ္။
အင္းေလးကန္ ေရမခန္း
ျခံသိမ္းခံရတဲ့ ဓႏုလင္မယားေလးေရ
လြမ္းေတာ့။
သန္လ်င္ အလြမ္းဆြတ္ရြာက
ေျမမဲ့ယာမဲ့ ပညာမဲ့ ငါ့ႏွမေလးေရ
လြမ္းေတာ့။
ေန႔ေန႔ညည
တထိတ္ထိတ္ တလန္႔လန္႔
စိတ္မသန္႔တဲ့ တိုင္းျပည္။
လယ္သမားအေရး
အလုပ္သမားအေရး
ဒီမိုကေရစီအေရးေတြထက္
မိထီၳလာအေရးက ငယ္ထိပ္တက္
ညည အိပ္မက္ဆိုးေတြမက္တယ္အေမ။
ေကာသလအိပ္မက္
တဆယ့္ေျခာက္ခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး
က်ေနာ့္အိပ္မက္
ကေသာက္ကရက္ပါ အေမ။
အိပ္မက္ထဲမွာ
အၾကမ္းဖက္ဗုဒၥဘာသာ၀င္ေတြ
အင္းစိန္ေထာင္ထဲေရာက္။
အိပ္မက္ထဲမွာ
အစြန္းေရာက္မူဆလင္ေတြ
ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ေရာက္။
အိပ္မက္ထဲမွာ
သမၼတႀကီးက မုန္႔ဟင္းခါးေရာင္း။
အိပ္မက္ထဲမွာ
ေလဒီႀကီးက အဂၤလန္ျပန္။
အိပ္မက္ထဲမွာ
တိုင္းျပည္ကို (ရွီက်င္ပင္း) က အုပ္ခ်ဳပ္။
လန္႔လိုက္တာ အေမရယ္
အိပ္မက္ထဲမွာ
(တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႔
မုံရြာရဲစခန္း) တဲ့
ဆိုင္းဘုတ္ေလး ေတြ႔လားေတြ႔ရဲ႕။
ေၾကာက္လိုက္တာ အေမရယ္
အိပ္မက္ထဲမွာ
(တ႐ုတ္ျပည္သူ႔သမၼတဗမာႏိုင္ငံေတာ္) တဲ့
ဆိုင္းဘုတ္ႀကီး ေတြ႔လားေတြ႔ရဲ႕။
သြားၾကေပါ့
တ႐ုတ္ျပည္လည္းသြား
ငရဲျပည္လည္းသြား
သြားၾကေပါ့။
ေနာင္တခ်ိန္က်ရင္
ဗမာျပည္မွာ
(၂၁ ရာစု ဆိုရွယ္နယ္ခ်ဲ ့ဆန္႔က်င္ေရးတိုက္ပြဲသစ္)
တစ္ကျပန္စမယ္။
အဲဒီအခါ
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိွဳင္းလည္း ေသရြာကျပန္ထ
သခင္ဗဟိန္းလည္း ေသရြာကျပန္ထ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလည္း ေသရြာကျပန္ထ
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္လည္း ေသရြာကျပန္ထ
ကိုဗေဆြေလးလည္း ေသရြာကျပန္ထ
ဗိုလ္ႀကီးအုန္းေက်ာ္ျမင့္လည္း ေသရြာကျပန္ထ
ဆလိုင္းတင္ေမာင္ဦးလည္း ေသရြာကျပန္ထ
ဖုန္းေမာ္လည္း ေသရြာကျပန္ထ
သက္၀င္းေအာင္လည္း ေသရြာကျပန္ထ
တာရာမင္းေ၀လည္း ေသရြာကျပန္ထ
ပဒိုမန္းရွာလည္း ေသရြာကျပန္ထ
——————————
————————-
ဒီကဗ်ာေရးတဲ့ေကာင္လည္း ေသရြာကျပန္ထ။
မေနႏိုင္လို႔ ထေရးတဲ့ကဗ်ာ
ေခြးေဟာင္မွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ။
ေ အ ာ င္ ေ ၀ း
ေ မ ၇၊ ၂ ၀ ၁ ၃
Dr Ko Ko Gyi's Blog 
June 1, 2013 at 2:37 pm |
က်ဳပ္လဲ မေနႏိုင္လို႔ ထိုင္လ်က္ တစ္ထိုင္တည္း ဖတ္လိုက္တယ္။ ကဗ်ာေကာင္း ငတ္လြန္းလို႔၊ ကိုေအာင္ေဝးေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္၊ မေတြ႕လိုက္တာေတြလဲ အမ်ားအျပားေပါ့။ ဖတ္မိသမ ွ်ထဲမွာေတာ့ ဒီကဗ်ာ အေကာင္းဆံုးလို႔ ဟစ္ခ်င္တာပဲဗ်ာ။
အဲ၊ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ဖာသာ မလံုလို႔လားေတာ့ မသိဘူး၊ အဆံုးသတ္ပံုက တယ္လဲ ေဒါသကဲသကိုး။ ဘာတဲ့၊ ေၾသာ္၊ “ ေခြးေဟာင္မွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္ ” တဲ့။ အေဝဖန္မခံႏိုင္ဘူး၊ ေဝဖန္တဲ့ေကာင္ ေခြးလို႔ ႀကိဳထုလိုက္တာေပါ့ေလ။
ထားပါ။ ဘာလို႔ မျပန္ေသးလဲ မသိဘူးေနာ္။ ျပည္တြင္းတုန္းကလဲ ေရွ႕တန္းမွာ မပါခဲ့ဘူး၊ ျပည္ပေရာက္ေတာ့လဲ မေပၚတစ္ခ်က္ ေပၚတစ္ခ်က္ မဟုတ္လား။ ကိုယ့္အသိုင္းအဝိုင္းၾကားမွာ ေနရတာထက္ အေမရိကန္ဘဝက ပိုမေကာင္းဘူးထင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ျပည္တြင္းက စာေပအင္အားစုေတြအတြက္ တစ္တပ္တစ္အားျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ အေနရ အစားရေခ်ာင္လို႔ေတာ့ မသာယာေနနဲ႔ေနာ္။ ေတာ္ၾကာ ေပါတိုင္းေသာက္ေနလို႔ ေစာေစာ ေလ ွ်ာသြားအုန္းမယ္။ ဒါပါပဲဗ်ာ။