“ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္ ႏွစ္ႏိုင္ငံခ်စ္ၾကည္ေရး အဓြန္႕ရွည္ေစေသာ္”

က်ေနာ္တို႔ တရုတ္ဆိုေၾကာက္ေနရေတာ့ အေဖေခၚျပီး ေခ်ာ့ေမာ့ေတာင္းပန္ျပီး ျပန္လြတ္လိုက္ရတာေပါ့။

ေဆြမ်ိဳး ေပါက္ေဖာ္ဆိုေတာ့လည္း
နားလည္မႈ ေပးလိုက္ပါတယ္။
အိမ္လည္း မီးမ႐ိႈ႕ပါဘူး။
လူေတြကိုလည္း ႐ိုက္မသတ္ပါဘူး။
အခ်ဳပ္ထဲလည္းမထည့္ပါဘူး။
ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒါဏ္လည္းမခ်ပါဘူး။
အုန္းပြဲ ငွက္ေပ်ာပြဲနဲ႕ ေတာင္ျပန္ပို႕ေပးပါဦးမယ္ကြယ္။

Aungzaw Win အေရွ့တံခါးမျကီး က ဝင္လာတဲ့ ေရႊဧည့္သည္ေတြပါ။

This entry was posted on December 22, 2013 at 7:13 am and is filed under Uncategorized. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

Dr Ko Ko Gyi’s Blog